23e ITU Africa cup Cape Town

Deze race was een onvergetelijke ervaring. Met voor en na de race rondhangen in de athletes lounge met koud water sportdrank fruit en repen. Iedereen werd apart voorgesteld aan het publiek en mocht dan naar de start rennen, ik was als laatste omdat ik bij de senioren nog nooit een internationale punten wedstrijd had gedaan. De organisatie gaf aan dat het water 15grd was, dat moet het ook minimaal zijn. De strandwachters met de lifesaving club gaven daarintegen aan dat het 10grd was en dat leek ook waarschijnlijker. Water was zo koud dat het pijn deed, dit samen met de golven en atleten om mij heen maakte dat het niet meer op zwemmen leek. Tijdens het laatste stuk probeerde ik een gaatje te dichten naar wat mannen en kwam ik mee in een goede golf die mij vervolgens naar de bodem gooide, ik ging over de kop en wist niet meer wat onder of boven was. Toen ik happend naar adem boven had gevonden was het gat bijna gedicht dus met een lang stuk rennen naar de wisselzone kon ik samen de fiets op. Een Amerikaan crashte meteen, ik kon ontwijken en ging er in mijn eentje vandoor hopend aan te sluiten ergens vooraan. Dat ging niet lukken in mijn eentje met de harde wind en al snel kwam die Amerikaan terug en wisten we de rest te lossen. Goed samen gewerkt en de eerste helft kwamen we dichter bij jongens voor ons die alleen of in duo´s reden, helaas kwamen die toen samen waardoor wij ze niet wisten te pakken. De Amerikaanse Robinson wisselt snel en gaat er ontzettend hard vandoor, ik voel me goed en besluit dat ik naar hem toe moet rennen en net zo lang mee te gaan als ik kan. Binnen 2km loop ik met hem mee en op de helft voel ik me goed en zie dat we mannen terug kunnen pakken dus versnel van hem weg. 2 man weet ik terug te pakken met Robinson vlak achter mij, 2e helft ben ik kapot en geeft de hitte van boven de 30graden een extra klap. Robinson probeert weg te versnellen en ik probeer mee te gaan terwijl we dicht bij een volgend slachtoffer komen. Helaas is de Amerikaan sterker in de laatste kilometer en weten we beiden de Afrikaan niet meer terug te pakken maar een andere Afrikaan blijf ik net voor op de finish! Lang geleden dat ik mij zo goed voelde tijdens het lopen met kracht, ritme en techniek en dat na een zwaar fietsonderdeel. Top 20 krijgt punten voor de wereldranglijst maar helaas finish ik 23e. De kopgroep was groot en ging daarom hard op de fiets, jammer voor mij dat er zoveel gaten waren door een klein deelnemersveld maar ik ben wel blij dat ik mee heb kunnen strijden van start tot finish met andere atleten ook al was het nog niet voor de top posities. Mijn zwemmen moet nog steeds beter maar ik ben er ook van overtuigd dat ik in ander water beter mee kan met snellere zwemmers terwijl het hier in de zee echt niet mogelijk was van anderen te profiteren. Na de wedstrijd nog een tijd gesproken met de winnaar en op de foto, hij won de laatste wedstrijd ´testevent´ uit de World Championship Series voor Londen en is nog maar 24 dus geloof dat hij een groot kampioen gaat worden! Verder gerelaxed op het strand en met mijn spullen op de fiets mijn weg naar en dwars door Kaapstad terug gevonden. Nu is het tijd om Kaapstad verder te ontdekken! It´s fun to feel yourself growing more confident, more effective, more succesfull day by day, month by month. Nothing in this life gives you more satisfaction than knowing you´re on the road to succes and achievement. And nothing stands as a bigger challenge than making the most of yourself.

Zuid Afrika (2)

Zwemmen Is en blijft moeilijk… dat is denk ik ook de reden dat ze dit hier elke dag oefenen. Natuurlijk is het een luxe om dit pas te doen om 12u en in de zon met uitzicht op de bergen terwijl je een eigen baan hebt omringd met top triatleten maar zwaar is het zeker. In het verleden zwom ik niet zo veel, nu de laatste 4 maanden langere traininigen met de wedstrijdzwemmers bij DWK waar ik lang aan moest wennen. Nu hier elke dag lange trainingen en toch ook weer anders, logisch want wedstrijdzwemmen, ook lange afstanden is heel anders dan zwemmen in een triathlon. Als ik het programma zie of hoor volgt er soms een schokreactie van dat kan ik niet alhoewel ik dit niet laat merken. Ik lees momenteel het boek The magic of thinking big, set your goals high and achieve them. Ik verander bewust mijn gedachten en maak er een uitdaging van, zo lang mogelijk mee en daarna aangepast zelf verder afmaken. Ik kom verder dan ik had gehoopt, zet door, heb het heel zwaar en geniet er ontzettend van! Atletiek Is een veelzijdige sport die hier veel en ook veelzijdig wordt beoefend door alle studenten, ik zie hardlopen, heel hardlopen, sprinten, speer, kogel, springen, horden en alles bloedfanatiek. Mij was verteld dat ik op de atletiekbaan kon trainen maar zonder pasje kan ik niet door de poortjes. Als een atleet naar buiten komt vraag ik hem hoe ik naar binnen kan, dit kan niet maar door het hek roept hij een vriend die mij door het kantoor naar binnen laat. Ik wil graag snelheid trainen maar zit het eerste half uur denk ik met open mond te kijken hoe deze sport hier beoefend wordt. Ik voel me er niet helemaal thuis en denk er over na om ergens anders te gaan trainen omdat ik eigenlijk niet durf. Om niet op de baan iedereen te hinderen met mijn joggen als warming up neem ik het gras binnen de baan maar moet goed oppassen merk ik al snel voor kogels en speren. Opwarmen is hier eigenlijk niet nodig maar losmaken wel met zoveel trainen. Tot mijn plezier doe ik dit met een aantal mooie meiden van de universiteit die af en toe mijn oefeningen lachend na proberen te doen en ik die van hen. Ik loop 200meters en ga best hard voor mijn doen. Ik loop op dunne superlichte snelle schoenen maar ben de enige want iedereen loopt op spikes. Na een aantal herhalingen starten de meiden met hun programma en blijken nog wat vriendjes mee te doen. Zij lopen naar mijn inschatting twee keer zo hard als ik doe, maar lopen dan ook wel iets minder. Ineens vind ik mijzelf niet zo snel meer en probeer zo min mogelijk tot last te zijn. Gezellig is het wel. Rustdag Heb ik verdiend en nodig maar is een beetje vreemd hier zo in je eentje. Ik ben veel van plan maar kom niet verder dan een beetje skypen om mijn Nederlands bij te houden, eten, wat mailtjes, lezen slapen, massage en oefeningen. Het is lekker om te kunnen doen wat en wanneer ik wil maar mis een beetje het contact wat ik normaal bij het zwemmen heb en de voldoening van trainen. Ik verken de cricketvelden waar ze een spelletje doen die ik niet snap. Morgen ga ik hier mijn kerntraining lopen, perfect!

Believing in your dreams is the greatest thing you can do!