Het doel voor 2011 was Nederlandskampioen triathlon worden t/m 23 jaar. Op het NK Olympische afstand kwam ik hier al verrassend dichtbij met zilver en in Groningen op het NK sprint triathlon stond ik op het podium met brons. Deze afstanden liggen dichter bij mijn trainingen dan de halve triathlon maar sinds ik het NK halve triathlon op mijn lijstje had gezet heb ik hier lang naar uitgekeken. Ik voelde de uitdaging van het onbekende net als toen ik met triathlon begon als 14 jarige jongen en de 'lange' trainingen die ik af en toe doe gingen beter dan ooit omdat ik altijd met mijn gedachten bij Didam was! Met Bianca van Dijk had ik mijn voeding/drinken goed afgestemd, van Tom Baas mocht ik zijn lange opzetstuur en tijdrithelm lenen en van snellewielen.nl de dubbele bidonhouder voor achter mijn zadel en de snelste wielen ooit van HED met 90mm velgen en tubes! Tom, mijn opa en oma, vader en moeder en vriendin kwamen mee om mij te steunen.
Met veel zin begon ik aan dit avontuur en met een snelle start was ik meteen los en begon het zoeken naar een mooi groepje. Het zwemmen ging erg makkelijk omdat ik gewend ben een veel hoger tempo te zwemmen, langere afstand is niet zo'n probleem als ik mij daar op instel. Als 6e man kwam ik uit het water en als 5e zat ik op de fiets voor favorieten als Gerbert van den Biggelaar, Diederik Scheltinga en Bert Flier waar ik als 14 jarige beginner erg tegen op keek, een goed begin!
Het begin van het fietsen ging makkelijk en zodra de snelle mannen voorbij kwamen kon ik makkelijk mee alleen 80km volhouden zat er gewoon nog niet in. Na 20km in 30minuten pakte ik mijn eigen tempo op om na 40km weer mee te gaan met wat achtervolgers, wederom 20km iets boven mijn eigen tempo waardoor de benen slechter voelen maar ik wel iets heb om op te focussen waardoor de tijd sneller gaat. De laatste 20km laat ik ze toch weer gaan om 3 keer vanaf mijn fiets te plassen, dit heb ik geoefend maar gaat in de wedstrijd veel moeilijker en kost me veel tijd maar minder dan stil staan met lopen. Na 80km was ik toch wel blij dat ik weer iets anders mocht gaan doen en mijn supporters weer tegen kwam.
Rustig wisselen en meteen kon ik opgelucht een lekker tempo lopen. Dit was leuk, lekker ritme en genieten van het publiek. Volhouden was nog geen probleem de eerste 10km in 40 minuten. De derde ronde werd het lopen toch wel moeizaam, ik kon de eerste vrouw niet meer voor of bij blijven en ging over op de stand voor overleven. Ik moest blijven lopen en wilde zo snel mogelijk naar de finish zodat ik kon stoppen. Snel ging het al lang niet meer en waar ik de eerste rondes lachend en genietend langs kwam rennen was het nu zwaar afzien geworden. Ik dacht nog onder de 4uur te komen maar ook dit lukte niet meer. Ik wist dat als ik redelijk door kon lopen tot de finish, ik Nederlandskampioen zou worden en dit gaf een bijzonder gevoel. Ik was nog nooit zo blij geweest om te finishen na 4.00.42uur op de 26e plek totaal als jongste deelnemer bij mijn debuut en als 1e op het NK t/m 23 jaar.
Direct over de finish een paar handen gegeven waarna al snel een enorme klap kwam. Ik zakte in elkaar en werd heel erg beroerd. Ik was emotioneel en voelde pijn door heel mijn lichaam en in mijn hoofd. Niemand wist echt wat te doen en dit duurde best een tijd waarna ik langzaam opknapte qua gevoel. Nadat ik wat opknapte gingen mijn benen het ook langzaam aan weer wat beter doen en de rest van mijn herstel ging ontzettend goed. Lang heb ik gedroomd van een Nederlandse titel, dit jaar heb ik laten zien dat ik hierom mee kan doen op de sprint en Olympische afstand en uiteindelijk lukt het op de halve waar van mijn leeftijd niet veel jongens durven te starten of de finish halen. Na 2x 9e van Nederland in totaal te worden is hier met mijn 26e plaats wel duidelijk dat leeftijd en specifieke lange afstand training belangrijk is voor een snelle halve triathlon. Niet veel toppers hebben dan ook alle drie de NK's meegedaan. In de komende jaren zal ik mij blijven richten op de sprint en steeds meer Olympische afstand maar ik hoop zeker weer een NK halve in mijn programma op te kunnen nemen.
